Πήγα στην έκθεση ζωγραφικής της Νατάσα Γκάνα (στην Adam Gallery, Αθήνα). Ήθελα να αισθανθώ τον 'παλμό της πόλης' σε καμβά. Βλέποντας τους πίνακες της Νατάσας Γκάνα ταξίδεψα πράγματι στους ήχους της πόλης: ήχοι βαβούρας και οχλοβοής, ήχοι μοναξιάς, ήχοι συνωστισμού και κίνησης, αλλά και ήχοι ρομαντικοί, ήχοι γαλήνιοι. Αφουγκράστηκα την ηχώ του χρόνου, τον ρυθμό της νύχτας και της μέρας και την καρδιά της πόλης να χτυπά.
Μου κέντρισε το ενδιαφέρον και η εισαγωγή της Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρογκάν (Δρ. Ιστορικός της Τέχνης-Τεχνοκριτικός) στον κατάλογο της έκθεσης, Το συνοθύλευμα όρων ζωγραφικής και όρων που παραπέμπουν στην μουσική και στον ηχητικό πολιτισμό είναι αξιοσημείωτος. Εκφράσεις όπως 'η ενορχήστρωση των όγκων των κτιρίων' ή 'μία σύνθεση ενορχηστρωμένη μες από το χρώμα και τον ρυθμό...' είναι χαρακτηριστικές.
Οι πίνακες της Κα. Γκάνα μου ξυπνάνε και άλλες αισθητήριες φαντασιώσεις, όπως για παράδειγμα αυτής της όσφρησης και γέυσης: ο αποπνηκτικός αέρας των σκουπιδιών, οι αναθυμιάσεις από τις εξατμίσεις των αυτοκινήτων, τον καπνό από το τσιγάρο στο διπλανό τραπέζι που διαπερνάει τα ρουθουνια μου, και η μυρωδία του πρωινού καφέ.
Θέλω να ευχαριστήσω την Κα. Γκάνα για την ευγενική παραχωρηση των φωτογραφιών της έκθεσης. Οι φωτογραφίες από τους πίνακες αναρτημένες σε αυτό το μπλόγκ τις έχω φωτογραφήσει εγώ, οποτε να με συγχωρέσετε για την ερασιτεχνική λήψη.